การออกแบบผนังม่านแบบแยกส่วน

จำเป็นต้องจัดแนวแถบยางแนวนอนและแนวตั้งหรือไม่
เมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมา.ผนังม่านแบบแยกส่วนศิลปะและการกันน้ำของพวกเขาไม่ค่อยดีนัก ต่อมาด้วยการพัฒนาทางวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี ผนังม่านหน่วยปรากฏหลายช่องและสองช่อง ความแตกต่างระหว่างสองสิ่งนี้คือมีแถบปิดผนึก และเราตั้งชื่อพวกมันว่าสายกันฝุ่น สายกันน้ำ และสายกันลม ตามลำดับตามฟังก์ชันการปิดผนึกที่แตกต่างกันของแถบยาง

ปัจจุบันนักออกแบบสถาปัตยกรรมหลายคนคิดว่าหากเทปปิดผนึกไม่ตรงกันก็จะมีการรั่วไหล แต่นักออกแบบสถาปัตยกรรมหลายคนคิดว่าเทปปิดผนึกไม่ตรงกันเลย บทความนี้คิดว่าแถบยางปิดผนึกแนวตั้งควรอยู่ที่ด้านข้างของแถบยางปิดผนึกแนวนอน เพื่อที่น้ำที่เข้ามาจากข้อต่อแนวตั้งจะถูกปิดกั้นที่ด้านข้างของเส้นกันน้ำโดยไม่เข้าไปในช่องไอโซบาริก
คอลัมน์ยูนิตไม่ได้รับการปิดผนึกและกันน้ำได้หลังจากเชื่อมต่อกับคานแต่ละอัน
หลังจากที่คานทั้งหมด (รวมถึงคานยูนิตบนและล่างและคานกลาง) เชื่อมต่อกับเสายูนิตแล้ว ควรฉีดสารกันบูดทนฝนและแดดระหว่างหัวสกรูที่เชื่อมต่อกับคานคงที่กับเสา หน่วยแผ่นผนังม่านเชื่อมต่อกันด้วยเม็ดมีดคู่และมีช่องว่างระหว่างกัน หลังจากที่น้ำฝนเข้าสู่ช่องด้านนอกหรือด้านในแล้ว ก็ง่ายต่อการเข้าไปในด้านในของคานและเจาะเข้าไปในห้องผ่านรูสกรูรอบๆ ของคาน ดังนั้นควรฉีดยาแนวระหว่างหัวสกรูของคานและคอลัมน์ยูนิตเพื่อ ตอบสนองความต้องการกันน้ำของระบบผนังม่าน
คานกลางใต้คานโครงสร้างไม่มีโครงสร้างกักเก็บน้ำและระบายน้ำ
โดยทั่วไปแผ่นซับจะถูกเพิ่มไว้ด้านหน้าคานโครงสร้างเป็นวัสดุตกแต่งภายนอกหรือวัสดุเสริมกันน้ำและฉนวนกันความร้อน ในกรณีที่อุณหภูมิภายในและภายนอกอาคารระหว่างแผ่นบุและแผงด้านหน้าอาคารหรือแผงด้านหน้าอาคารไม่ได้ถูกฉีดด้วยกาว จะทำให้น้ำหรือหยดเข้าไปในสถานการณ์ได้ง่าย ดังนั้นหน่วยระบบผนังม่านควรมีฟังก์ชั่นการเก็บน้ำและการระบายน้ำเหนือคานด้านล่างคานก่อสร้างผนังม่าน โดยปกติแล้ว ลำแสงในตัวเครื่องจะมีรูรับน้ำโค้งที่ด้านหน้าแผ่นซับใน คอลัมน์ยูนิตที่ปลายทั้งสองควรตั้งรูระบายน้ำภายในขอบเขตของรูรวบรวมของคาน เพื่อระบายน้ำจากรูรวบรวมไปยังช่องด้านนอกของคอลัมน์ยูนิต เพื่อให้ทราบถึงการรั่วไหลของน้ำ

• * แคปช่า:กรุณาเลือกหัวใจ