การรั่วไหลของผนังม่านกระจก

สามสายการปิดผนึกของผนังม่านแบบแยกส่วน
(1) เส้นกันฝุ่น
เส้นซีลที่ออกแบบมาเพื่อป้องกันฝุ่น โดยทั่วไปจะทำโดยการซ้อนทับแถบของอุปกรณ์ที่อยู่ติดกันเพื่อป้องกันฝุ่นและน้ำ เส้นซีลนี้สามารถจ่ายได้ทางทิศใต้
(สายกันน้ำ2เส้น.
เป็นแนวป้องกันที่สำคัญของหน่วยผนังม่าน- น้ำรั่วซึมเล็กน้อยบนพื้นผิวผนังม่านสามารถข้ามเส้นนี้และเข้าไปในช่องไอโซบาริกของผนังม่านยูนิตได้ ด้วยการออกแบบโครงสร้างที่เหมาะสม น้ำที่เข้าสู่โพรงไอโซบาริกจะถูกระบายออกอย่างเป็นระบบ โดยไม่มีความสามารถในการเข้าไปในห้องต่อไป เพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์ของการปิดกั้นน้ำ บางครั้งเพื่อปรับปรุงประสิทธิภาพการกันน้ำของผนังม่าน เป็นไปได้ที่จะติดตั้งเส้นกันน้ำหลายเส้นในเวลาเดียวกัน
(3) สายสุญญากาศ
นอกจากนี้ยังเป็นแนวป้องกันที่สำคัญสำหรับผนังม่านยูนิตอีกด้วย เนื่องจากโดยทั่วไปแล้วช่องไอโซบาริกระหว่างเส้นกันน้ำและเส้นสุญญากาศจะเชื่อมต่อกับด้านนอก (บางครั้งมีฟองน้ำวางอยู่บนรูที่เชื่อมต่อเพื่อป้องกันฝุ่น) เส้นกันน้ำไม่สามารถป้องกันการแทรกซึมของอากาศได้ และงานป้องกันการแทรกซึมของอากาศคือ เสร็จสิ้นโดยแนวป้องกันสุดท้าย - เส้นสุญญากาศ
การวิเคราะห์กลไกการกันน้ำของผนังม่านยูนิต
บนพื้นผิวของโครงสร้างผนังม่านเพื่อใช้หลักการของม่านกันฝนเพื่อกันน้ำ การออกแบบทำให้แรงดันของห้องไอโซบาริกเท่ากับหรือใกล้เคียงกับแรงดันภายนอก กล่าวคือ แรงดันลมทั้งสองด้านของเส้นกันน้ำนั้นโดยพื้นฐานจะเท่ากัน กำจัดหรือ ลดผลกระทบของแรงดันลมทำให้น้ำไม่ผ่านหรือไม่ค่อยผ่านเส้นกันฝุ่นและเส้นกันซึมเข้าไปในห้องไอโซบาริก
ทั้งสองด้านของเส้นสุญญากาศ รอยแตกและผลกระทบก็เป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้เช่นกัน เพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์ของการไม่รั่วซึม จำเป็นต้องทำให้น้ำน้อยกว่าเส้นสุญญากาศและกำจัดออก
ปัจจัยการรั่วซึมของน้ำใน 3 องค์ประกอบ คือ น้ำที่ผ่านสายกันฝุ่นและสายกันน้ำมีน้อยหรือไม่มีเลย ประกอบกับการระบายน้ำตามองค์กรที่เหมาะสม น้ำเข้าสายแน่นลมก็ไม่มี น้ำรอบๆ อากาศก็ไม่มี ช่องว่างของเส้นแน่น จะไม่มีการรั่วไหล ดังนั้นอาคารผนังม่านมีคุณสมบัติกันน้ำได้ดีในการใส่ชิ้นส่วน
จุดอ่อนของการกันน้ำของผนังม่านยูนิตคือตะเข็บคำว่า "+" ของสี่ยูนิต ซึ่งเป็นกุญแจสู่ความสำเร็จของการกันน้ำของผนังม่านยูนิต
วิธีแก้ปัญหาที่ประสบความสำเร็จมากกว่าคือโครงสร้างสลิปแนวนอนและโครงสร้างซีลแบบกากบาท "+"

• * แคปช่า:กรุณาเลือกธง